از دشمنان برند شكايت به دوستان چون دوست دشمن است شكايت كجا برم؟


جای اونایی که نبودن خالی...

کار گروه دستان دیشب خیلی عالی بود، دقیق تر بگم شاهکار بود ولی متاسفانه یک عده ی مشخصی که همه دیگه میشناسنشون قصد داشتن با سنگ اندازی های متعدد مانع از برگزار شدن هرچه قشنگ تر برنامه بشن!

ولی هرجور بود به خیر و خوشی برنامه تموم شد

خرابکاری های مسئولان تالار تا حدی بود که خود استاد قبل از شروع برنامه روی سن اومد وبعد از عذر خواستن از حضاری که یک ساعت منتظر گذاشته شده بودن شکایت چندین و چند ساله اهل هنر و درد مشترک همه ملت ایران رو این طور عنوان کرد :
« سلام و درود بر شما. دست يكايك‌ شما را مي‌بوسم. شما مردماني كه با اين وضع تحمل مي‌كنيد اينگونه رفتارها را كه جز شطينت چيزي نيست. وزارت كشور كه صاحب خانه است بايد بگويد كه چرا در چنين موقعيتي بايد برقش برود. ما مشكل بزرگي همه‌مان داريم، آن‌ اينكه هيچ‌كس جوابگوي ما نيست.
از دشمنان برند شكايت به دوستان، چون دوست دشمن است شكايت كجا برم؟ كساني كه نمي خواهند موسيقي داشته باشيم سخت در اشتباهند. تا زبان فارسي هست، موسيقي اين زبان هست. هيچ‌كس نمي‌تواند به اين زبان و به اين موسيقي اجحاف كند.
پوزش مي خواهم از همه‌تان و دست تك‌تك شما را مي‌بوسم. اعصاب بچه‌هاي ما را خراب كردند امشب، به هر حال برنامه را اجرا خواهند كرد. تحملتان بازهم بيش از اين باشد تا بتوانيم ما در كنار يكديگر و با صلح و صفا زندگي كنيم.»